Vervolg op het eerdere blog over de lezing door Paramahamsa Vishwananda aan de Universiteit Minas Gerais te Brazilië. De tekst is overgenomen uit blogs van Vaadini Dasi.
Paramahamsa Vishwananda:
“Er is een ándere Liefde, binnenin je! Die Liefde is voorbij je normale begrip. En de rishi’s wisten het al, dat je deze Liefde telkens weer vergeet…
Ayurveda
Vandaag de dag, als we op zoek gaan naar bepaalde patronen, dan zien we dat drie dingen vooral mensen bezighouden: 1. hun gezondheid, 2. geluk, en 3. liefde. Dat was in de tijd van de rishi’s, de wijzen, net zo. Maar zij hadden een oplossing daarvoor…
Vandaag de dag eten mensen… mataji hier heeft vanmorgen vast goed gesproken over wat mensen zouden moeten eten, dit is precies waarom Ayurveda zo belangrijk is, het leert je wat goed voor je is, wat goed is voor je brein, want wat je eet beïnvloedt ook de manier waarop en wat je denkt, en hoé je eet is ook van belang, tegenwoordig zit iedereen te eten voor de televisie, alles absorberend en onderwijl etend.
Ben je werkelijk aan het genieten van wat je eet, ben je het echt aan het proeven? Nee! Je eet enkel omdat je nu eenmaal moet eten, en dat is het, afgelopen. Mensen weten zelfs niet wát ze aan het eten zijn. Ze eten, en dan zijn ze klaar. Maar hoe zou je dan gezond kunnen zijn? Als je geen tijd neemt voor je voeding. Gezondheid is iets heel belangrijks. En daarvoor hebben we de Ayurveda…
Liefde
Liefde is iets heel belangrijks. Geluk is heel belangrijk, want iedereen wil gelukkig zijn, toon mij een iemand die niet gelukkig wil zijn. Is er onder jullie iemand die niet gelukkig wil worden? Nee, we willen allemaal gelukkig worden. En iedereen doet álles om gelukkig te worden. Maar waarom is de hele samenleving dan toch nog steeds zo ongelukkig? Waarom zijn er zoveel ongelukkige mensen?
Omdat mensen nog steeds niet begrepen hebben wat echt geluk is. Ze denken: als ik die man heb, dan zal ik gelukkig zijn. Als ik die vrouw heb, als ik die auto heb, als ik dat soort huis heb, als ik een miljoen heb… Mensen baseren hun geluk op dingen buiten henzelf. Zijn ze werkelijk gelukkig? Nee! Je wordt niet zomaar gelukkig van dingen die materieel zijn.
Je ziet vandaag mensen voortdurend op hun telefoon, berichtjes versturend, maar er is geen communicatie tussen mensen. En zo wil je gelukkig worden? Je hoofd is altijd naar beneden gericht, je kijkt niet naar mensen. We gingen vandaag ergens heen, iedereen zat met zijn hoofd neer, te typen. Hoevelen van jullie zitten op dit eigenste moment op hun mobieltje te typen? Zie je… die communicatie, die kostbare tijd… dat is wat je gelukkig maakt. En liefde, jullie zijn allemaal op zoek naar liefde… Maar wat IS liefde?
Wat IS liefde, dat is mijn vraag aan jullie? Zeg het me, wat IS liefde? Wat is de kwaliteit van liefde?
[Uitwisseling met publiek… liefde is geven, aandacht hebben, empathie, een diep gevoel diep binnenin je, de energie die het universum in stand houdt, liefde is God, is geven om, dankbaar zijn, je voelt het, compassie, vrijheid, eerlijkheid, overgave, service… aanvaarding!]
Preciés! Liefde is aanváárding!
[Applaus…] Dát was het woord waar ik naar op zoek was!
Zelf-aanvaarding!
Liefde is a-a-n-v-a-a-r-d-i-n-g-!
En die aanvaarding begint met jezelf in eerste instantie. Niet met acceptatie van anderen. Vooraleer je anderen kunt accepteren, moet je eerst jezelf accepteren. Wat betekent jezelf accepteren hele-maal zoals je bent. Met je fouten en zwakheden, en met al je goede kwaliteiten. Je bent zoals je bent. En dit is een perfectie, God heeft geen enkele fout daarbij gemaakt. Ik heb het al eerder gezegd: God heeft ieder van ons individueel gemaakt, uniek! En mooi! Maar jij moet leren om die schoonheid te zien, binnenin je. Je moet leren om je zelf te accepteren zoals je bent.
Want je leven lang, tijdens het opgroeien, is je steeds verteld “doe dit niet, doe dat niet…” Een kind van veertien heeft al ongeveer 50.000 keer “nee” gehoord. Je hoorde “nee” bij ongeveer alles. Je wilde iets doen als kleine kleuter, en je ouders zeiden “nee”… Ga maar eens na wat er binnenin je geest is, een groot “NEE”, en dat “nee” is een non-acceptatie van wie jij bent, dat potentieel wat jij bent. Dat heb je allereerst te ontdekken binnenin jezelf.
We zijn voortdurend bezig anderen te behagen, maar in dat behagen van anderen, word je daar echt gelukkig van? Nee, dat ben je niet! Als je met een ellendig gezicht tegenover iemand zit, en je zegt: “Ja, ik ben gelukkig”, denk je dan dat die ander je zal geloven? En denk jij dat jij die ander gelukkig kunt maken? Dat kún je helemaal niet! Dus begin met te aanvaarden wie je bent, zoals je bent.
En ik spreek nog niet over je spirituele Zelf, ik spreek over je fysieke Zelf. JIJ. Zoals je jezelf aan de buitenkant ziet, nú. Aanvaard dat. En leer de schoonheid ervan zien! Want als je dat niet doet, waarom zou dan je Goddelijke Zelf zich aan jou openbaren? Om welke reden? Als je dit nog niet kunt accepteren… hoe zouden anderen jou kunnen accepteren? Dit is waar liefde start, met acceptatie van jezelf. Dán wordt er iets wakker binnenin jezelf. Die intuïtie, die de stem is van God.
En als je begint te luisteren, ben je vertrokken op een diepere reis. Je begint te zoeken wie je bent, in werkelijkheid. Want zoals ik al zei: het leven kan niet zomaar toevallig zijn, er moet een bedoeling zijn, een doel, en daartoe moet je ontdekken allereerst wie je bent, jouw ‘ik’. Niet je egoïstische ‘ik’ dat de mind je heeft aangepraat, maar je hart!
Als je gaat zitten in meditatie, bijvoorbeeld, in welke staat ben je dan? Dan ben je in een kalme staat. En in die kalme staat ben jij perfect in staat alles te accepteren. Er is geen oordeel, er is geen politiek spel, er is geen religie, er is geen gevecht, er is niets, je bent enkel kalm met jezelf, zoals je werkelijk bent, niet met wat je predendeert te zijn, louter om iemand anders te behagen.
Van daaruit zul je groeien. En het is geen ontdekking, het is een her-ontdekking van wie je bent. In de diepte, in essentie, heb je volledige kennis hiervan. Maar in de mind set die voortdurend achter de buitenwereld aanholt, ben je dat kwijt geraakt.
Dus GA zitten met jezelf. Je hoeft niks van meditatie af te weten! Ga gewoon zitten, in alle rust. Tien minuutjes! Zit rustig stil, vergeet man, vrouw, kinderen, alles – laat de kinderen over aan je man, zeg hem: jij bent de vader, het zijn jouw kinderen. En hetzelfde andersom: jij bent de moeder, zorg voor ze… Nu is het tijd voor mij! Tijd voor jou en je Schepper. Zeg dat je TIJD nodig hebt.
En leg niet je mobiele telefoon naast je! Ook niet je alarm instellen op tien minuutjes. Waak over het uniek zijn… duik in jezelf! VOEL ! Maak je gevoel wakker! En LUISTER ! Luister naar ieder geluid om jou heen, maar kalm… En als je iets niet weet, vraag dat dan gewoon aan iemand anders die wel weet hoe je moet mediteren. Als je moeder het weet, vraag het aan je moeder. Als je moeder het niet weet, vraag het aan je buurman, en als je buurman het niet weet, vraag het dan aan de guru, zoek een beetje! Doe mee, en verdiep – stapje voor stapje – je zoektocht!
Wees niet te snel tevreden! Ga steeds verder, dieper!
Zelf-realisatie
Hoevelen van jullie hebben je ‘Zelf’ al gezien?… Zie je, als je je ‘Zelf’ ontmoet heb, word je ‘Zelf-gerealiseerd’.
Wat is dat ‘zelf-realisatie’, vragen mensen vaak. Laat ‘ns zien… [uitwisseling met publiek… weet: als het komt en gaat, dan is het er nog niet… Iedereen zou wel willen… het is het doel van het leven, hé, om te realiseren wie je bent, dat is precies waarom je hier bent… en we zijn nog steeds bezig over Zelf-realisatie, niet over God-realisatie, dat is een groot verschil, in zekere zin zou je kunnen zeggen, als tussen hel en hemel!… Iemand: zelf-realisatie is zoals naar de sterren gaan en dan terugkomen… Guruji: zo jou je het kunnen stellen… zolang de ster maar niet daarboven is, maar de ster, dat ben jij zelf, jij bent de ster!…] Eenmaal je die ster geworden bent, eenmaal je die ster gezien hebt, je bént die ster, dan kun je nog een stapje verder gaan, want velen denken dat het daarmee al stopt!…
God-realisatie
Als je kijkt naar het leven van gerealiseerde zielen, zoals de heiligen bijvoorbeeld, die zijn gekomen tot een zeer hóge graad van realisatie… toch zijn zij altijd nederig! Waarom? Omdat ze weten dat er nog iets hogers is, en dat is God. Dus God-realisatie heeft niets meer met henzelf vandoen, het gaat niet om hen, ze blijven hun sadhana etc. doen, maar met een houding van…
Dus Zelf-realisatie leidt je tot een zeker begrip, je gaat begrijpen dat dit niet het ultieme is!… Je bent binnengetreden in die staat van liefhebben… Dit is het punt waarop je begrijpt dat er nog een ánder soort liefde is. Er is liefde die je kent, en die op de buitenwereld is gericht, maar als in je in jezelf duikt, ontdek je een liefde die… eindeloos is.
Die nooit eindigt! Die blijft groeien. Liefde die blijft groeien… dán weet je dat je hart aan het branden is, aan het exploderen, het wordt sterker en sterker… dán weet je dat je wérkelijk aan het liefhebben bent. Maar als je liefde als een jojo gaat, dan ben je nog onderweg, je bent in leven, godzijdank…
Nogmaals, échte Líefde is iets dat blijft groeien ! Steeds méér ! En het brándt !
Het is niet iets wat je bedenkt in je hoofd, en waardoor je in de lucht gaat zweven, de grond verliezend. Het is niet iets dat je doet vliegen, maar net iets wat je heel erg grondt, je hebt beide voeten op de aarde… Waarom zou je anders een menselijk wezen geworden zijn? Omdat mensen een zeker potentieel hebben, wat degenen die louter in de geest leven niet hebben. Dat is de grootsheid van méns-zijn!
Daarom moet je jezelf eerst gronden, en liefde – échte liefde – geeft je die gegrondheid. Echte liefde, zoals ik al zei, blijft alsmaar groter worden. Houdt nooit op, gaat nooit over. En er is niets hogers dan liefde. Als je zoekt naar het einde van de liefde zul je nooit vinden. Je kunt niet zeggen dat God nog hoger is, voorbij de liefde.
Want GOD ÍS DE LIEFDE zelf. Hij is eeuwig.Er is geen grens…
Bliss, heerlijkheid
En zo komt de zelf-gerealiseerde uiteindelijk tot dat wat men noemt ‘bliss’.
Je ontvangt de genade van de ‘bliss’… Denk niet dat iedere zelf-gerealiseerde klaar is om de genade te ontvangen. Vele zelf-gerealiseerden zijn nog ver weg van het bereiken van God-realisatie. Want bij zelf-gerealiseerden is er nog altijd een stukje Ego over… Pas wanneer het ‘Zelf’ helemaal weg is…
Dan pas zóu God zich kunnen openbaren.
En ik zeg ‘zou kunnen’…
Niet iedere heilige heeft God kunnen ervaren…
Het is erg zeldzaam…, maar het is het doel van iedere afzonderlijke ziel!
Inspanning!
Dit is dus wat het hinduïsme leert: dat je deze relatie hébt. En dat je moet werken aan die relatie, tussen jou en je Schepper.
Maar wie is die Schepper?… Vandaag de dag gaat alles snel, we leven in een wereld waar alles zo snel voorbijgaat, we willen iets en we willen het meteen, we willen geen enkele inspanning doen, we willen niets doen, nee het moet zo zijn, erg snel, waar of niet?… Maar voor die realisatie moeten we wel inspanning doen.
Stel je voor, er is op de een of andere manier een weg om naar de zon toe te gaan, en jij jij zit op een ossenwagen, hoe lang zal het dan duren vooraleer je de zon bereikt? Tweeduizend jaar, zoiets… Als je met de bus gaat, dan zul je iets sneller gaan, toch? Als je per trein gaat, dan verkort je de tijd nog meer. Ga je met het vliegtuig, dan wordt de tijd nog korter. En als je met een super-jet gaat, die met de snelheid van het licht reist, dan ben je daar in twee minuten. Welnu, de ossenwagen, dat is de oude manier van dingen doen, waarbij ‘ik’ alles aan het doen is, ‘ik, ik, ik’… waarin je vasthangt aan het Ego, dan heb je duizenden jaren nodig. Bus, trein, vliegtuig… dat is het intellect, dat je rekent op je intellect alleen, de mind, dan ga je al wat sneller. Maar beeld je iemand in die neerzit in meditatie, dan ben je totaal relaxed in jezelf, en reis je met lichtsnelheid. Je bent ingetreden in die diepe staat. Dan heb je maar twee minuten nodig…
Maar dat is een i-n-s-p-a-n-n-i-n-g- die je te D-O-E-N- hebt. Je kunt niet zeggen: ja dat zal wel iemand anders voor mij doen. Nee, JIJ moet die inspanning doen, want jouw spirituele reis kan niemand voor jou maken, zoals je een maag hebt en jij alleen kunt eten, je ouders kunnen nog zoveel van je houden, ze kunnen niet in jouw plaats eten, jij moet je eigen voedsel eten, je moeder kan jouw voedsel niet eten…
Hetzelfde geldt voor de spirituele praktijk. Hoezeer iemand ook zou willen zeggen: ja, ik zal dat wel voor jou doen… nee, JIJ moet het doen. Die inspanning zal jou naar realisatie brengen.
En het is GEEN wereld van competitie, zoals in de wereld buiten. Daar kan er maar een de manager zijn, en iedereen moet dezelfde ladder op.
In de spirituele wereld gaat het anders, je beklimt alleen je eigen ladder. En dat is het mooie. Je kunt nog zoveel gelezen hebben over andermans ervaringen, uiteindelijk zul jij je eígen ervaring opdoen, en die zal geheel ánders zijn! Dit is het unieke van spiritualiteit, en de schoonheid ervan!
Want het geeft een compleet nieuwe ‘awareness’, iedere keer weer! Dát is waarom iedere yogi, wanneer die het spirituele ervaart, het telkens compleet verschillend van iemand anders ervaart. Er is geen enkele ervaring die zichzelf precies op dezelfde manier herhaalt. God herhaalt zich g-e-e-n- e-n-k-e-l-e- k-e-e-r- op dezelfde manier !
Liefde wekt alle positieve kwaliteiten in jou, die we ‘goddelijke kwaliteiten’ noemen, deep inside… En dát is waarom je hier bent. Opdat je dat kunt wakker maken, opdat je dat kunt laten ontwaken.
Zo… Ik denk dat we hier beter kunnen stoppen… [Publiek: néé…] Laten we nog vijf minuten samen chanten!
Met de mantra van ‘Vitthala’. Vitthala is een andere naam voor Krishna. Deze mantra is heel goed voor je fysieke hart, je fysieke hart zelf. Het houdt je hart gezond, het houdt je mind gezond. Want… het is de mantra voor het hart-chakra. Het laat je daarop reflecteren en houdt je gezond.
Dus laten we ‘vitthala’ zingen!”
Jai Gurudev!
