Op de derde dag van Navaratri spreekt Paramahamsa Sri Swami Vishwananda over Chandraghanta, Zij neemt de twijfel weg.
Weet je, ik zat net te luisteren naar Swami Dhanamjay en ik stelde mezelf deze vraag: Oké, als je het Goddelijke visioen had, wat zou je daar dan mee doen? Je zou dan zeggen: “Yay, yippee, ik dat gezien!”? Weet je hoe snel je dingen weer vergeet? Weet je, wat me vooral verbaast over de mens, is hoe snel ze de goede dingen in hun leven vergeten. Dat is verbazingwekkend. Zelfs als je een Goddelijk visioen had, zou twijfel het heel snel overwinnen. Ik heb dit zo vaak gezien.
Zelfs als je een Goddelijk visioen zou hebben gehad, zou twijfel het heel snel overschaduwen.
Paramahamsa Vishwananda
Vandaag vieren we de derde dag van Maha Maya, de Godin Chandraghanta. Ze heeft tien handen en een heleboel wapens.
De naam Chandraghanta: ‘Chandra’ betekent de maan. De maan vertegenwoordigt eigenlijk de mind. Het lijkt erg op het vers uit de Gita van vandaag. Hoofdstuk 11, Vers 6] Het is deze mind die zich overal bevindt, die altijd in constante beweging is van links naar rechts, van rechts naar links, en het is deze mind die door zoveel dingen wordt misleid. Zelfs als je denkt dat je iets weet, is de mind nog steeds erg actief.
Vandaag vieren we de derde dag van Maha Maya, de Godin Chandraghanta. Ze heeft tien handen met zoveel wapens.
De naam Chandraghanta: ‘Chandra’ betekent de maan. De maan vertegenwoordigt eigenlijk de mind. Het lijkt erg op het vers uit de Gita van vandaag [hoofdstuk 11, vers 6]. Het is deze mind die overal rondvliegt, die voortdurend in beweging is van links naar rechts, van rechts naar links, en het is deze mind die door zoveel dingen wordt misleid. Zelfs als je denkt dat je iets weet, is de mind nog steeds erg actief.
Naast die naam staat ‘ghanta’, dat ‘bel’ betekent. Vaak horen mensen die OM Chanting beoefenen veel mystieke geluiden. Ze horen heel vaak een bel klinken. Om dit geluid te horen…., het is niet zomaar een normaal geluid. Het is een innerlijke klank die klinkt om iets anders te doen ontwaken, om alert te zijn. Als je altijd in een slapende toestand blijft, word je lui; je zult je leven als vanzelfsprekend beschouwen en je zult nooit iets in je leven waarderen. Maar het leven is niet alleen maar ‘goed’. Er zijn ook ‘niet goede’ dingen vanuit jouw standpunt bekeken die gebeuren. Een devotee die zich aan de Voeten van de Heer overgeeft, heeft echter het vertrouwen dat alles wat de Heer hem geeft voor zijn welzijn is. Dat is waar Swami Dhanamjay eerder over sprak. Er zijn veel professoren die over grote filosofieën kunnen spreken, maar dat betekent niet dat ze daar zelf in geloven. Totdat ze hebben ervaren waar ze het over hebben, blijft dat altijd een concept.
Chandraghanta dus, dat aspect van de Moeder, vandaag, de derde dag. Het bestaat uit drie delen, je weet wel, rajas, tamas en satva. Dat deel hier is Godin Durga, Zij die alle twijfel wegneemt. Chandraghanta is hetzelfde, de laatste van dit 1/3 van de negen dagen is Zij die alle twijfel uit de mind verwijdert, zodat de mind verheven kan worden, een eenpuntige mind kan worden en zich kan concentreren. Als de mind altijd ronddwaalt, zul je nooit vrij zijn. Alleen wanneer de mind volledig gefocust is, zal je dat verlangen hebben. Verlangen is er niet zomaar. Om te verlangen moet je weten waar je naar verlangt. De Shashtra spreekt over het verlangen naar de Voeten van de Heer. Laat de mind niet heen en weer rennen. Dat heb je al zoveel levens gedaan. Waarom zou je op dezelfde manier doorgaan? Gelukkig heeft Bhagavan de Guru in dit leven naar je toegestuurd om je eraan te herinneren waar je je mind op moet richten. Het is niet makkelijk om deze rondzwervende mind te overstijgen, nietwaar? Het gaat maar door. Arjuna weet dat Krishna geen normaal wezen is, maar toch, zelfs in Zijn aanwezigheid kon hij Hem niet waarnemen. Hij moest zich er klaar voor maken. Al die tijd sprak Krishna met hem en transformeerde Hij die mind, zodat Arjuna de beperking die hij daar zelf had aangebracht kon overstijgen.
De Godin Durga is degene die alle twijfel wegneemt. Chandraghanta is dezelfde….degene die alle twijfel uit de mind wegneemt, zodat de mind verheven kan worden, een eenpuntige mind kan worden en zich kan concentreren.
Stel je voor hoeveel beperkingen je ooit aan jezelf hebt opgelegd. Vergeet vorige levens. Denk aan dit leven zelf! Ik zeg je niet na te denken over je vorige levens; je weet niet eens meer wat je deed toen je jong was, dus het is een beetje teveel om na te denken over je vorige leven. Zelfs als je hier elke dag zit te luisteren, zit je mind nog steeds vol twijfel, vol vuil, dat je nog steeds moet zuiveren. Stel je dat voor! Denk niet dat iedereen die in de ashram woont erg zuiver van mind is, of dat ze allemaal de mind hebben overstegen. Nee, nee, nee, zo is het niet. Er is constant werk in uitvoering, omdat bhakti niet zomaar ontwaakt. Dat verlangen moet er zijn, dat vertrouwen moet er zijn. Want als we het over de geschriften hebben, doen we dat niet alleen uit nieuwsgierigheid. Denk niet dat spiritualiteit alleen maar is om je nieuwsgierigheid te bevredigen. Nee, dat is het niet alleen. Het gaat erom die één op één-ervaring te hebben, die Verwerkelijking. Niet alleen luisteren en zeggen: “Oké, ja, dat is een mooi verhaal.”
Degenen echter die werkelijk oprecht de Genade ervaren, ten eerste van de Guru en ten tweede de Genade van God, die vergeten dit nooit en te nimmer. Zoals wordt gezegd; als je eenmaal de liefde in je leven hebt gevoeld, kun je die nooit meer vergeten. Je mag het proberen, maar dat lukt je niet. Zoals Surdas tegen Krishna zei: “U beweert toch de Allerhoogste Heer te zijn? U beweert de Machtigste van elke schepping te zijn, U bent de Allerhoogste Heer Zelf, toch? Ik daag U in één ding uit.” Toen zei Surdas: “Dwing me U niet meer lief te hebben. Op dat punt daag ik U uit.” Stel je voor wat een kracht en macht en wat voor overgave hij moet hebben gehad, om te kunnen zeggen: “Ik daag U uit: laat me ophouden van U te houden.” Kun jij dat? Vraag Swami Revati of hij dat kan. Hij had een ervaring, weet je.
Zie je, mensen kunnen praten, en ja, we praten elke dag over onze liefde, we hebben lief, we hebben lief, we hebben lief, maar dat is geen Liefde. Liefde overstijgt; wanneer je één wordt met degene die je liefhebt, wanneer je op elk moment waarneemt dat Hij in je hart zit. Dat soort focus, dat soort doel, dat is wat je ziel wil. Maar als je die mind niet overstijgt…. Weet je, we hebben het over Chandraghanta, en als we naar de maan kijken, die heeft vele fasen, niet? De wassende maan, de afnemende maan. Zo ga jij ook door vele fasen heen, maar is je mind gefocust? Is je mind er vol van? Als je mind voortdurend rondrent, zul je dit nooit waarnemen. Je kunt het wel zeggen, maar in een ervaring ga je er helemaal in op.
Er was eens een heilige…. Je hebt toch wel eens over Paramahamsa Ramakrishna gehoord? Hij had één discipel, Narendra [die later bekend werd als Vivekananda]. Deze discipel was al op zeer jonge leeftijd op zoek naar zijn Guru. Toen het moment daar was, ontmoette hij zijn Guru, Sri Ramakrishna. Elke dag ging Narendra naar Ramakrishna om Darshan te hebben. Narendra was niet erg rijk. Ze hadden thuis niet zoveel voedsel, maar hij vertelde zijn moeder dat hij naar zijn vriend ging en daar zou eten. In werkelijkheid ging hij naar zijn Guru en zat daar. Natuurlijk wist Ramakrishna dit en gaf hem dan veel prasad. Aan het einde van Ramakrishna’s leven, toen Hij op Zijn sterfbed lag, zat Narendra naast Hem en Ramakrishna herinnerde hem aan de tijd, dat hij zijn moeder vertelde dat hij bij zijn vriend ging eten. Dagenlang ging dit zo verder. Hij wilde niet eten [van zijn familie], maar vroeg zijn moeder om zijn broer het eten te geven.
Ramakrishna vertelde het verhaal en herinnerde hem aan deze gebeurtenis. Toen zei Hij: ‘Weet je nog, ik gaf je veel eten, veel prasad, zoveel dat je zei: ‘Ik kan niet zoveel prasad eten’! Toen zei Hij, “Hoe denk je dat ik dat wist?”
De discipel zei: “Maar Gurudev, U bent antaryami, U weet alles.”
Ramakrishna zei: “Ja, maar meer dan dat, wat betekent dat? De Guru zit binnenin je hart.” Dat zeggen we als we Guru Bhakti hebben. Hij zei: “De Guru zit in het hart van de bhakta. Dus wat de bhakta ook ervaart, of het nu honger, vreugde, verdriet, geluk of wat dan ook is, de Guru voelt dat ook. Toen jullie niet aten, at ik ook niet en ik voedde jullie. Doordat jij at, werd ik ook gevoed.”
Hij herinnerde hem er dus aan dat de Guru veel monden en veel lichamen heeft. Hij herinnerde hem eraan dat hij nooit alleen is en dat de Guru alles zal doen wat nodig is voor de devotees om dat te bereiken waarvoor ze gekomen zijn. De devotees weten namelijk niet waarom ze hier zijn.
Als je de Bhagavad Gita leest, zie je hoe Bhagavan Krishna niet alleen Arjuna, maar iedereen voortdurend aan het belang van het beheersen van de mind herinnert, en hoe belangrijk het is vertrouwen te hebben, want zonder vertrouwen bestaat Bhakti niet. Bhakti zal niet ontwaken in het hart als er geen vertrouwen is. Het is door vertrouwen dat bhakti ontwaakt; het is door geloof dat je dat zult ervaren. Vertrouwen is niet oppervlakkig. Je mag van buiten heel heilig lijken en heel vaak zie ik devotees voor me staan en ze zijn erg van: “O Swamiji, Guruji, oooh”; ze trekken een heel nederig gezicht, weet je. En soms als ik ze toevallig buiten zie, is dat allemaal weg en zijn ze ineens heel anders gekleed.
Dus, Chandraghanta….alleen als je vertrouwen hebt zal je de innerlijke roep horen. Die bel is niet alleen een bel van buiten, maar het is een bel die van binnenuit roept. Als je hart verlangt, als je hart brandt met zo’n …. Ik kan er geen woorden voor vinden. Geen wens, maar je hart brandt voor wanneer het volgende moment zal komen.
Jai Gurudev!
Paramahamsa Sri Swami Vishwananda, Navaratri, Shree Peetha Nilaya, 1 oktober
