De viering van Krishna Janmashtami met Paramahamsa Vishwananda in Shree Peetha Nilaya was een feest!
Na een yagna voor Krishna werd op verzoek van Paramahamsa Vishwananda ‘s avonds een pantomime over de eerste drie Alvars opgevoerd; hoe ze elkaar ontmoetten en over hun intense toewijding aan de Allerhoogste Lord Narayana. Dit jaar werd een rijke en intense voorstelling gepresenteerd met verschillende lila’s uit Krishna’s kindertijd, gecombineerd met Goddelijke ervaringen van de eerste drie Alvars en hoe zij die tot uiting brachten in hun devotionele hymnes.
Hoofdzakelijk door de Alvars zelf verteld, combineerde het toneelstuk hun prachtige poëzie met de elegante en krachtige Bharatanatyam (de klassieke tempeldans), waardoor de acteurs hun boodschap van bhakti echt tot leven konden brengen. De twee kinderen die Bala Krishna uitbeeldden waren uitgesproken charmant (zoals Krishna indertijd geweest moet zijn) en de serene en krachtige aanwezigheid van Lord Narayana werd gedurende het hele stuk door gevoeld. Dit kon de hele zaal ervaren.
Aan het einde zei Gurudev:
Dit is niet zomaar een voorstelling… het is Bhagavan Zelf die handelt en iedereen via jullie Zijn Liefde laat voelen.
‘s Nachts deed Guruji abishekam voor Bala Krishna, Giridhari en Krishna Laddu Gopal.
De volgende dag was uniek! Paramahamsa Vishwananda sprak meer dan 6 uur over de lila’s van de jonge Krishna. Hij besteedde veel aandacht aan de symboliek van de verschillende lila’s, zoals Zijn geboorte, Putana, Sakatasura, Trinavarta, de demonen die Kamsa naar Krishna stuurde om Hem te doden en het bezoek van Shiva als Shankar aan Yashoda voor een darshan van baby Krishna.
Guruji legde de nadruk op de unieke relatie met het Goddelijke, waarin vertrouwen en overgave zo belangrijk zijn.
Paramahamsa Sri Swami Vishwananda ki Jai!
“Ik had de Genade om deel uit te maken van het toneelstuk dat gewijd was aan de eerste drie Alvars van Zuid-India. De twaalf Alvar-heiligen werden geboren in verschillende delen van Zuid-India. Poigai Alvar, Budat Alvar en Pey Alvar waren de eerste drie en werden de Mudal Alvars genoemd. Alle drie waren ze volledig toegewijd aan de Heer en leefden als kluizenaars in de bossen. Ze waren voortdurend aan het mediteren en trokken als bedelmonniken van plaats tot plaats, en betuigden hun respect in verschillende tempels die aan Lord Narayana waren gewijd, maar ze hadden elkaar nooit ontmoet. Ooit ontmoetten ze elkaar toevallig in ‘Tirukkoyilur’. Poigai Alvar voelde zich slaperig bij het invallen van de avond en vond een kleine hut die net groot genoeg was voor één persoon om te liggen en te slapen. Na een tijdje kwam toevallig Budat Alvar, die ook op zoek was naar een plek om te overnachten. Hij vroeg toestemming om bij Poigai Alvar te blijven. Poigai Alvar stond het hem toe en zei dat de hut groot genoeg was voor twee personen om te zitten en te overnachten. Zodra ze zaten, kwam Pey Alvar, die ook op zoek was naar een plek om uit te rusten. Het was toen al begonnen te regenen. De twee eerdere Alvars gaven de nieuwkomer een plek en zeiden hem dat er net genoeg ruimte is voor alle drie om te overnachten. Naarmate de nacht vorderde, begonnen ze te spreken over de kwaliteiten van de Heer en voelden ze de aanwezigheid van een onzichtbare vierde persoon in hun midden. Toen beseften de drie Alvars door een goddelijk visioen dat de vierde persoon niemand anders was dan de Heer, die hen had samengebracht.” Rishi Chidananda op Facebook
