Guruji illustreerde vandaag Zijn antwoord op de vraag over het hanteren van de problemen in ons leven met het verhaal van Draupadi:
Er is een mooi verhaal van Draupadi, de vrouw van de Pandava’s. Zijn raakte betrokken bij het Chaturam spel, een dobbelspel. In dit spel verloren de Pandava’s alles, zelfs hun vrouw, wat gebruikelijk was in die tijd. Zelfs in deze tijd kunnen mensen die gokken alles kwijtraken. De Pandava’s verloren dus hun vrouw en om haar te vernederen, werd ze naar het hof van de Kaurava’s, hun tegenstanders, gebracht. De Kaurava’s probeerden haar uit te kleden. Daar stond Draupadi, met alle mannen om zich heen en er was niemand die er iets tegen kon doen, zelfs de Koningin niet, of alle anderen die om haar heen stonden, omdat dit een wet was in het koninkrijk.
De Kaurava’s, die het kwaad vertegenwoordigden, probeerden haar uit te kleden, maar zij bood verzet. Natuurlijk zei ze niet: “Hier zijn mijn kleren!” Ze hield haar kleren stevig vast en op hetzelfde moment riep ze Krishna aan: “Govinda, Govinda, kom snel en help me!” maar ze kreeg geen antwoord. Toen liet zij haar kleren los. Zij hief haar handen omhoog en riep diep van binnen Krishna’s Naam. Vanaf dat moment, terwijl de Kaurava’s Draupadi van haar kleding probeerden te ontdoen, kwamen er meters en meters stof van haar sari af! Uren lang probeerden zij haar tevergeefs te ontkleden, totdat de grond volledig bedekt was onder de stof die van haar sari afkomstig was. Het lukte hen niet haar uit te kleden.
Later vroeg Draupadi aan Krishna: “U bent mijn Broer, vertel me, toen ik aan het hof van de Kauravas was en zij mij uitkleedden, waarom had U toen zoveel tijd nodig om mij te redden?” Krishna zei: “Het duurde helemaal niet lang. Op het moment dat jij jouw ogen sloot en Mij bij Mijn naam Govinda riep, verliet Ik het paleis bij ‘Go’ en toen jij ‘Vinda’ zei, was Ik er al! Toen Ik aankwam, zag Ik dat zij jou probeerden uit te kleden, maar jij hield jouw kleren zo stevig vast, dat Ik je niet kon helpen! Maar toen je alles liet gaan, hielp Ik je.”
Mensen komen dikwijls naar Mij toe en zij zeggen: “Swamiji, ik heb dit probleem.” Ik reik je dan de oplossing aan, maar jij moet ook jóuw deel doen, namelijk het probleem laten gaan! Anders kun je overal naar toe gaan, maar jouw probleem zal nooit worden opgelost. Zo is het met alles, weet je. Zolang je eraan gehecht blijft, zul je lijden. Hoe eerder je het laat gaan, hoe eerder je bevrijd bent.
